17 Nisan Çarsamba günü öglen mültecilerin kampına gittik.O gün kendi bayramlarını kutluyorlardı ve deyim yerindeyse gerçekten bayram havası vardı.Gitmemin hiç bu kadar keyif vereceğini düsünmemistim.Burda henüz yeniyim,geleli çok olmadı ama yeni insanlarla tanışmak,gittigim yerleri gözlemlemek,bir kültürü anlamaya çalısmak… insanı yasatan sey bunlar sanki. İlk gittigimizde o kadar fazla çocuk gördüm ve hepsi de o kadar neselilerdi ki ülkesinden ayrılmıs belki ailelerinde koparılmıs olmalarına rağmen hayat enerjileri inanılmaz yüksekti.Onları sevmekten,öpmekten kendimi alamadım.Ellerinde seker torbaları,boyanmıs yumurtaları,kendilerine özgü oyunlarıyla ev ev,kapı kapı dolanıyorlardı.Üzerlerinde inanılmaz tatlı,renkli,süslü kıyafetleri,boyanmıs elleri yüzleriyle çok sekerlerdi.Sonra Praxis Greece’ten tanıdıgımız,ofise gidip gelen birkaç mülteci bizi karsıladı.Evlerine gittik,harika donatılmıs sofra,çesit çesit yemekler,meyveler,sekerler,içecekler..Aman Tanrım gerçekten çok güzeldi..O kadar misafirperver insanlar ki kendi ülkemdeki o samimiyeti hissedebildim bi an sanki.Tok olmamızı söylememize ragmen evden çıktıgımda çantam dolup tasmıstı.Yine de döndügümüzde yememiz için olan ne varsa fazla fazla ikram ettiler,fazla fazla verdiler.Bambaska bir ülkedesin,çok zor durumdasın belki ama buna rağmen elinde olan ne varsa baskasıyla paylaşsbiliyorsun..Bu gerçekten inanılmaz bir sey..Belki de çogu eve ugradık ve hepsinde aynı cömertlikle ve içtenlikle karsılastık.Devamında büyük çadırda toplanıp konuşmacıları dinledik.Bir çok kurumun temsilcileri ve üyeleri de ordaydılar.Yedik,içtik ve sohbet ettik.Dısarıda dans etmeye baslamıs bir grup vardı,asıl aksam saatlerinde asıl gösterinin olacagını söylediler.Güzeldi,gerçekten.Burdaki ilk günlerimde böyle bir deneyim kazanmak bana birkaç sey kazandırdı..Ama kendime tekrar söyledigim ve hep hatırlattığım sey:insan olmak bu kadar kolay iste..
AHSEN YILDIZ
AHSEN YILDIZ
